توسعۀ نرم‌افزار پیچیده است و یکپارچه‌سازی چنین کارهای پیچیده‌ای به‌منظور دست‌یابی به یک نرم‌افزارِ کار کننده، مستلزم فعالیت‌ها و مصنوعاتِ زیادی است که برای ایجاد یک خروجیِ «تکمیل‌شده» باید هماهنگ شوند. کار باید سازمان‌دهی و تعیین توالی شود، وابستگی‌ها رفع شده و خروجی‌ها به نمایش گذاشته شوند. نرم‌افزار مشکلات بیشتری از خود نشان می‌دهد، زیرا ماهیتی فیزیکی ندارد.
تابه‌حال بسیاری از توسعه‌دهندگانِ نرم‌افزار به‌صورت گروهی و در قالب یک تیم از چارچوبِ اسکرام برای توسعۀ یک فرآوردۀ نرم‌افزاری کار کننده، استفاده کرده‌اند. به‌هرحال اگر بیش از یک تیم اسکرام بخواهد بر روی یک بک‌لاگ محصول مشترک و منبع کد یکسان کار کند، مشکلاتی بروز خواهد کرد. اگر توسعه‌دهندگان در یک تیمِ واحد قرار نداشته و کارهایی که انجام می‌دهند بر روی‌هم تأثیرگذار باشد، چگونه باهم ارتباط برقرار خواهند کرد؟ درحالی‌که در تیم‌های مختلف مشغول فعالیت هستند، چگونه کارهای خود را باهم ادغام و فرآوردۀ یکپارچۀ نهایی را آزمایش می‌کنند؟ چنین مشکلاتی زمانی که دو تیم قصدِ یکپارچه شدن دارند نمایان شده، و وقتی تعداد تیم‌ها به سه یا بیشتر افزایش یابد به شکل قابل‌توجهی بغرنج می‌شوند.
نکسوس همانند یک اسکلتِ نگه‌دارنده بر روی تیم‌های اسکرامی که برای تولیدِ یک فرآوردۀ یکپارچۀ واحد باهم ترکیب‌شده‌اند، قرار می‌گیرد. نکسوس با اسکرام سازگار است و اجزای آن برای کسانی که قبل‌تر در پروژه‌های اسکرام کارکرده‌اند آشنا خواهد بود. تفاوت در این است که نکسوس به وابستگی‌ها و ارتباطِ بینِ تیم‌های اسکرام و ارائۀ حداقل یک فرآوردۀ یکپارچۀ تکمیل‌شده در هر اسپرینت توجه بیشتری دارد.
شالوده و قطعاتِ سازندۀ این چارچوبِ جدید که به آن «نکسوس» می‌گویند، همان اسکرام است ولی مواردی به آن افزوده، از آن حذف و یا دگرگون‌شده است تا تیم‌ها و سازمان‌ها بتوانند در یک محیط مقیاس‌پذیر نیز از اسکرام استفاده کنند.
کتاب راهنمای نکسوس نسخه ۲۰۱۵ در فروردین‌ماه ۱۳۹۵ و با کمک و همکاری دوستانِ عزیزم علی حاجی‌زاده مقدم و اسد صفری به فارسی برگردانده شده است.
امیدوارم از آن لذت ببرید.
دیدگاهتان را بنویسید